Εκδρομές

χάρτης εκδρομής

Πληροφορίες

Κρατήσεις

 Περιγραφή

 Ξεκινόντας απο την Πάργα με λεοφωρείο(Minibus) KAΘΕ ΤEΤΑΡΤΗ ΚΑΙ ΣΑΒΒΑΤΟ κατά τις 09.30 το πρωί φτανουμε στο χωριό Γλυκί στις Πηγές του Αχέροντα στον Ποταμό Αχέροντα.(Συνιστούμε να έχετε παπούτσια για περπάτημα μαζί σας).Οι  πιο τολμηροί μπορούν  να κάνουν και ένα αρκετά δροσιστικό μπάνιο στα κρύα νερά του ποταμού Αχέρωντα. Οι Δραστηριότητες που προσφέρουμε είναι (ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ) ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ (Raffting 30 λεπτά Ιππασία 15-20 λεπτά,Περπάτημα στο Ποτάμι μισή ώρα H ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ,αναλόγως πόσο θέλει να περπατήσει ο καθένας).Επ'ισης υπάρχει καο ελε΄θθεροσ χρόνος για φαγητό η καφέ στις Ταβέρνεσ που υπάρχουν στο Ποτάμι Αχέρωντα. Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΜΑΣ ΛΕEI ΟΤΙ :Οι αρχαίοι πίστευαν ότι τα χάσματα γης, οι σπηλιές, τα βαθιά φαράγγια (χαράδρες, Cnyons), ήταν είσοδοι που οδηγούσαν στον Κάτω Κόσμο, στο βασίλειο των νεκρών. Οι ψυχές ήταν όμοιες με σκιές, με «είδωλα καμόντων» (φάσματα νεκρών). Ελευθερωμένες οι ψυχές από το φθαρτό γήινο περίβλημα είχαν υπεράνθρωπες ιδιότητες και μπορούσαν να δούν το μέλλον. Τους έλειπε όμως η συνείδηση γιατί δεν είχαν ούτε αίμα, το στοιχείο της ζωής, ούτε σάρκα και ήταν συχνά εκδικητικές, ιδίως οι ψυχές των νέων και των “βιαιοθανόντων”, που έφυγαν πρόωρα και βίαια από τον κόσμο τούτο και στερήθηκαν τη χαρά της ζωής.Η επαφή των θνητών με τους νεκρούς δεν ήταν χωρίς κίνδυνο. Γι’ αυτό οι χρηστηριαζόμενοι έπρεπε να προετοιμασθούν σωματικά και ψυχικά, να υποβληθούν δε καθιερωμένη δίαιτα, σε λουτρά και προσευχές και να εξευμενίσουν τις ψυχές των νεκρών με προσφορές (χοές), μέλι , γάλα, νερό και κρασί, και ειδίως με αίμα από τα θυσιαζόμενα ζώα. Πίνοντας από τις χοές οι ψυχές αποκτούσαν συνείδηση εξευμενίζονταν και μπορούσαν να αποκαλύψουν το μέλλον. Αλλά και αυτοί που είχαν έρθει σε επαφή με τους νεκρούς μολύνονταν από το μίασμα του θανάτου. Οταν πλησιάζουν τους νεκρούς σιωπούν για να μη χάσουν τη φωνή τους, και φεύγοντας υποβάλλονται σε καθαρμό.Στην Οδύσσεια, ο Οδυσσέας καίει θειάφι για να καθαρίσει το παλάτι από το μίασμα του θανάτου, ύστερα από το φόνο των μνηστήρων. Πανάρχαιες λαϊκές δoξασίες, που οι ρίζες τους χάνονται στο σκοτάδι της προιστορίας, είχαν συνδεθεί με την πίστη ότι οι λίμνες και τα ποτάμια, που συχνά εξαφανίζονται μυστηριωδώς από τα έγκατά της, ήταν ο δρόμος που οδηγούσε στον Κάτω Κόσμο και ακολουθούσαν οι ψυχές των νέκρών.Στην πίστη αυτή πρέπει να οφείλονται η συσχέτιση του Αχέροντα και της Αχερουσίας με τους νεκρούς.